Nieuw Zeelandje

Update:
https://picasaweb.google.com/100760027930117510611/NieuwZeeland?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJ22gojRw6rvLA&feat=directlink


En de foto's ook nog!


G’day mates!

Het was alweer een maandje geleden dat ik voor het laatst iets geschreven heb hier dus het werd wel weer een beetje tijd. In deze maand hebben we wel weer een heleboel gezien en beleefd. Plaats van handeling in deze periode was Nieuw-Zeeland, waar we in een camper het noorder- en zuidereiland hebben doorgereisd. De foto’s worden op dit moment geupload en als dat een beetje opschiet moeten jullie ze maar even bekijken want er zitten wel wat plaatjes tussen om het zo maar te zeggen.

We vlogen van Melbourne naar Auckland waar we in de loop van de avond aankwamen. Even snel een rondje gelopen door de stad, geslapen in een hosteltje en de volgende dag snel de camper opgehaald. Nog even langs Mount Eden gereden voor wat panoramic views (onthoud dit woord, werd al snel essentieel tijdens reizen in NZ) van de stad. Daarna snel koers gezet naar het noorden, waar we de Bay of Island hebben bezocht. Het was er wel mooi allen viel een beetje tegen (sorry chauf), maar je moet daar eigenlijk voor veel te veel geld een bootje oid huren en een rondje varen en dat zagen we niet zo zitten. Vanaf daar naar de andere kant van het Northland gereden om wat Kauri forest (hoogste, dikste en grootste bomen) van NZ te zien. Vervolgens weer terug gereden richting Auckland via de westkust waar we twee gave black sand beaches hebben vereerd met een bezoek.

Hierna zijn we naar de Coramendal Peninsula gereden, waar we een supergave scenic drive (aanvullend op panoramic view) langs de kust en een gorge hebben gedaan. Verder heeft het niet echt indruk gemaakt want ik zou niet weten wat we er verder hebben gedaan. Enfin, daarna zijn we doorgereden naar de Bay of Plenty, via Mt Maunganui aan de kust naar Roturua in het binnenland. Rotorua is een stad in een thermisch gebied, befaamd om zijn rotte eieren geur en Maori cultuur. We hebben een rondje gelopen door een gratis thermisch park midden in de stad met allemaal meertjes waar de smerige dampen vanaf kwamen en pruttenlende modderpoelen met hetzelfde probleem. Verder hebben we een bezoek gebracht aan het tongbrekende Whakarewarewa Thermal Village. Hier leven nog Maori in een thermisch gebied zoals ze al eeuwen gedaan hebben: ze koken, wassen en baden nog steeds (gratis) in thermisch verwarmde bronnen. Heel interessant om te zien. Vanaf daar hebben we ook nog de Pohutu geiser bekeken, met zo’n 30 meter de hoogste van NZ. In Rotorua hebben we ook alvast ons thrillseek gevoel op de proef gesteld met een raftritje over de level 5 Kaituha River. Deze had als afsluiting een drop van 7 meter bij de Okere waterval. Wij mochten als eerste van de drie boten en uiteraard kapseisde onze boot (als enige) onder water, maar de andere boten konden dat gelukkig niet zien om ons een potje verdiend uit te lachen gelukkig. Het was wel absoluut een topervaring, zo’n bijna heldendood in het harnas.

De volgende bestemming was Taupo, bekend van het gelijknamige Lake. Hier wil ik echter niet al te veel woorden aan vuil maken aangezien de regen daar twee dagen met bakken uit de hemel kwam. We hebben nog wel de Huka Falls bezocht en een middag gezwommen in een warme/hete thermische bron terwijl de regen voor verkoeling zorgde van bovenaf. Hierna zetten we koers naar het Tongariro National Park waar we de wereldberoemde Tongariro Alpine Crossing wilden doen. Helaas zette het waardeloze weer nog een dagje door en konden we door te sterke wind weer een dag doorstrepen. Nog wel een paar kleine walks gedaan in de omgeving en de volgende dag waren de weergoden ons beter gezind. Ik had een nieuwe, zeer fashionable verantwoorde, NZ regenjas gekocht die Geert afzichtelijk vond. Ik kreeg mijn gelijk echter toen ik hem nog geen twee minuten aanhad en er al een paar gasten aankwamen die zeiden dat het precies was wat ze nodig hadden (later in Christchurch deed ik er met pijn in het hart afstand van en maakte er een paar Canadezen stervens gelukkig mee). Maargoed, de Alpine Crossing dus. De beste daywalk van NZ en hij voert je langs de krater van de actieve vulkaan Tongariro. Onderweg kom je langs Mount Doom uit Lord of the Rings en bovenop wordt je weggeblazen door een oorkaanwind, waar het uiteraard ook precies op dat moment begon te hozen. We werden echter beloond met panoramic views over o.a. de Red Cratre en het Crater Lake (kijk de foto’s zou ik zeggen!). Hierna zijn we doorgereden naar Wellington en hebben we de ferry naar het zuidereiland gepakt. Dit alles had 11 dagen in beslag genomen, waardoor we dus nog genoeg tijd over hadden om het mooiere zuidereiland wat uitgebreider te bekijken.

We zijn gelijk richting de westkust gereden en via het Nelson Lakes NP kwamen we daar ook aan. Vanaf daar was het voornamelijk een kwestie van de auto op cruisecontrol zetten en vooral genieten terwijl we naar beneden reden. De highway 6 staat namelijk bekend als scenic drive en een van de mooiste road trips ter wereld, en dat was ook absoluut waar. Onderweg de Blowholes en Pancake Rocks bekeken bij het Punakaiki / Paparoa NP en vandaar naar het Tai Poutini NP gereisd waar de Franz Josef en Fox gletsjer in liggen. We besloten om de Franz Josef gletsjer eens van dichtbij te bekijken en hebben een guided walk gedaan over het gletsjerijs. Het was echt een supercoole (koude) ervaring om met spikes onder je schoenen over ijsbergen te klimmen en door ijsgrotten te kruipen (kijk ook vooral weer de foto’s). De volgende dag zijn we nog naar de Fox gletsjer gelopen, waar we niet op zijn geweest, maar die was van een afstand ook meer dan de moeite waard. We vervolgden onze weg via Haast’s Pass naar Wanaka, waar de duo lakes Wanaka en Hawea voor panoramic views zorgden met de Southern Alphs op de achtergrond.

De volgende bestemming was partyhardy en thrillseeking Queenstown. We besloten om de eerste dag sportief te doen en een mountainbike te huren; er was een park aangelegd even buiten de stad dus daar hebben we de drank eventjes fijn uit de benen gefiets, om daarna weer van voor af aan te beginnen. De dag erna stond er echter wat speciaals op het programma: we hadden besloten om van meer dan 16.000 voet uit een vliegtuig te springen. We verzamelden om half 1 voor een briefing bij het skydive bureau en werden daarna richting de strip en dropzone gebracht. Het schoot zowieso al niet erg op en toen kwamen ze ook nog met de mededeling dat er iets mis was met het vliegtuig en dat het reserve vliegtuig verhuurd was (hoezo reserve dan?!). Maargoed, de reserve werd later toch ingevlogen en uiteindelijk konden we om half zes toch nog de lucht in! En wat een ervaring was dat. We zaten door de vertraging nogal opgepropt in een klein vliegtuigje, maar we hadden een prachtig uitzicht over de omgeving. Toen was het tijd om te springe en nadat ik Geert zo de deur uit zag springen moest ik er zelf ook aan geloven. Het ging allemaal nogal snel, maar wat er gebeurd is dat je achterover het vliegtuig uit valt en dan omdraait voor de vrije val van 10.000 voet die je in 1 minuut aflegt. Het gevoel en de kick die je krijgt zijn eigenlijk niet te beschrijven. Daarna opent de instructeur, aan wie je vastzit, de parachute en voor je het weet hang je rustig aan je tuigje te chillen, van het uitzicht te genieten en een beetje slap te lullen met de instructeur. En een minuut of vijf later stond ik alweer met beide benen op de grond. Absoluut een aanrader.

Na Queenstown stond er alweer een ‘grote’ bestemming op de agenda; Milford Sound. Dit is een fjord in het Fjordland NP die bekend staat om zijn hoge en steile rotsen rondom de fjord. Op de weg erheen langs Te Anau ben ik lid geworden van de club der roadkillers. Het was al aardig donker en op een gegeven moment dook er een onschuldig, lief en donzig konijn voor de auto op en het enige wat ik verder nog voelde was het rechtervoorwiel die even op en neer ging.. Maar om mijn geweten even schoon te praten: konijnen zijn een gevaar voor de locale dieren die ze verdringen hier, dus rationeel beschouwd heb ik juist een goede daad verricht. Eenmaal aangekomen besloten we om een cruise over de fjord te doen om het allemaal volledig op ons in te laten werken. Nadat we de haven uitvoeren, besloten een aantal dolfijnen om een stukje met ons mee te zwemmen dus dat was al niet gek. Verder kwamen we nog langs een kolonie zeehonden en natuurlijk de panoramic views over de spectaculaire cliffen van Milford Sound.

Na Milford Sound besloten we om een bezoek aan Dunedin te brengen, waar we het fotogenieke train station op de gevoelige plaat hebben vastgelegd en richting ‘the worlds steepest street’ zijn gereden. We wilden de gok niet wagen om Petertje, onze camper, erop te sturen dus we hebben hem te voet bedwongen, en dat viel zelfs voor sportmannen zoals wij niet mee.. Naast Dunedin ligt de Otago Peninsula, bekend om zijn albatrossen, pinquins en zeehonden. Wij kregen het voor elkaar om ze allemaal te missen eigenlijk. De albatrossen lieten zich niet zien toen we op ze stonden te wachten (en 25 dollar betalen voor een tour zagen we ook niet zitten), volgens mij heb ik op een foto met wat vogels wel per ongeluk twee pinquins vastgelegd, maar toen we bij de zeehonden aankwamen hadde was het weer puur Hollands herfstweer en hadden we geen zin om anderhalf uur door de regen te banjeren. Verder zijn we nog langs de Mouraki Boulders geweest: een verzameling limestone stenen op een stand. Maar doordat we daar waren met zonsondergang gaf dat nog wel een paar hele mooi beelden.

De volgende bestemming was eentje waar we eigenlijk niet zoveel over gehoord hadden, maar die echt onwijs mooi bleek te zijn: Mt Cook NP. Mt Cook is de hoogste berg van NZ (4km oid), gelegen in de Southern Alps waar ook de Frans Josef en Fox gletjser in liggen. We hebben de Hooker Valley Walk (ongelukkig gekozen zullen we maar zeggen) gedaan met een prachtig uitzicht over Mt Cook, de Hooker gletjer met bijbehorend gletsjermeer waar de ijsblokken nog indreven! Daarna nog naar de Tasman Valley geweest waar er weer een spatzuivere gletsjer (de Tasman gletsjer) met gletsjermeer was. Hele gave foto’s van gemaakt ook. De volgende dag nog naar Lake Pukaki geweest, een soort van turqoise meer waar Mt Cook op een heldere dag (en dat was het) fotogeniek bovenuit torent. Verder hebben we nog Mt John beklommen vanwaar er weer een aardig uitzicht over Lake Tekapo was, nog een turqoise/blauw achtige meer.

De laatste bestemming van deze reis was het Christchurch van de aardbevingen van vorig jaar. Die hebben het hele centrum rondom Cathedral Square (en de kathedraal zelf) platgelegd. Er is nu nog steeds een red zone in plaats waar niemand in mag en waar de puinruimers nog steeds bezig zijn. Het was al met al een nogal sombere, maar wel indrukwekkende plek om te zijn. Naast de red zone hebben de plaatselijke winkeliers in opgestapelde containers geprobeerd hun winkels een doorstart te geven. Wat ook opviel was het enorme aantal ramptoeristen op zaterdmiddag, die een rij van wel 100 meter vormden voor de beschutte walkway richting Cathedral Square. Dit alles maakt het een beetje een verlaten spookstad, vooral in de avond. We gingen de laatste avond nog even bij de red zone kijken en wilden daarna ergens wat eten, maar een uur en een volledig rondje eromheen later hadden we nog steeds niks gevonden.

Vanaf Christchurch hebben we koers gezet naar de huidige verblijfplaats; Perth in West-Australie. Hier hebben we wederom een camper gehuurd en daarin gaan we in drie weken proberen wat van deze enorme staat (1/3e van Australie) te zien. De bedoeling is vanaf Perth de westkust af te gaan tot Exmouth, met o.a. een bezoek aan het andere grote reef van Australie: het Ningaloo Reef. Verder willen we nog ten zuiden van Perth een bezoek brengen aan Freemantle, Margaret River en de Valley of the Giants (hoge bomen vangen veel wind).

Ik heb wederom geprobeerd om het kort te houden, maar zoals altijd komt het erop neer dat het toch wel weer een beste lap tekst is geworden..Slecht nieuws wat betreft de foto’s; het internet hier is nogal traag en ik heb niet alle foto's erop kunnen krijgen helaas. Er staan nu foto's op van tm de gletsjers. Moet het binnenkort maar even in orde maken, maar jullie kunnen wel alvast even bij Geert zijn foto's kijken die wel alles erop heeft gezet.

Link naar de foto's:
https://picasaweb.google.com/100760027930117510611/NieuwZeeland?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJ22gojRw6rvLA&feat=directlink


Link naar Geert zijn foto's:
https://picasaweb.google.com/114116484069404692849/NieuwZeeland?authuser=0&feat=directlink.