Bangkok 2 Bangkok

Hello mister and lady! Tuktuk?

We zijn inmiddels alweer een maandje in Zuid-Oost Azie en dat hebben we geweten ook. Compleet anders dan Australie en Nieuw-Zeeland. Nou weet je dat vantevoren natuurlijk, maar je hebt pas echt door wat een cultuurschok het is als je Bangkok zelf binnenkomt.

We kwamen na een lange dag vliegen vanuit Perth en Sydney aan op het airport van Bangkok, waar we koers zetten naar onze verblijfplaats: de beruchte Khao San Road alias de 'backpackersghetto'. En dat is het ook, het was inmiddels savonds en de straat was helemaal vol: kroegen met terrasjes op de weg, heel veel kledingstands en vooral mensen die je nogal opdringerig massages, tuktuks, pakken, cold drinks en pinpongshows proberen te verkopen. Heel irritant. Uiteindelijk het hostel (krap hok waar ze twee bedden in hadden gepropt en waarvan de airco lekte) gevonden en onze spullen neergegooid. Daarna de straat op gegaan voor een paar biertjes, die een erg vriendelijk prijs hebben vergeleken met Australie.

De volgende dag wilden we even de tourist uithangen en een paar tempels bekijken, en daar hadden we een tuktuk (soort taxi) voor nodig. Deze gasten staan erom bekend dat ze er alles aan doen om je zoveel mogelijk geld afhandig te maken. We waren gewaarschuwd, maar het was best vervelend om ermee om te gaan in het begin. We gingen uiteindelijk akkoord met iemand die ons voor tien bath vier tempels zou laten zien. Het kwam erop neer dat we na elke tempel afgezet werden bij de sponsors van de chauf die ons maatpakken oid probeerde te verkopen, zodat hij een commissie kon verdienen. Het was gewoon erg vervelend, tijdrovend en we hebben allene wat tweederangs tempels gezien, maar we konden er opzich wel om lachen achteraf. Bij de laatste tent kregen we namelijk nog een gratis biertje, het werd ons alleen niet in dank afgenomen dat we alleen 'kijken kijken niet kopen' deden. Later lazen we in de Lonely Planet letterlijk: "do not take a 10 baht sightseeing tour, these are scams". Lonely Planet 1 - Limmen 0.

De dag erna nog een poging gedaan, alle tuktuk oplichters wantrouwend. We besloten om zelf een stuk te lopen en dan zouden we wel zien, uiteindelijk door een aardige security dude de goede kant op gewezen en zo hebben we met dank aan de locals uiteindelijk nog Wat Phra Kaew en de Temple of the Emerald Buddha bij het Royal Palace, Wat Pho en Wat Arun bekeken.

De dag erna hebben we de local bus gepakt naar Kanchanaburi voor een bezoek aan de beruchte Tiger Temple. Voor 100 baht (2.5 euro) zaten we drie uur in de bus. Eenmaal aangekomen een veel te dure deal gemaakt bij de locale tuktuk maffia, het was namelijk nog 40 kilometer verder. Mannetje bleef echter wel een paar uur op ons wachten bij de Temple om ons weer terug te brengen. De Tiger Temple is nogal controversieel, omdat het wordt gezien als een illegaal fokprogramma, zwarte handel in tijgers en ze zouden de tijgers platspuiten met verdovingen. Moeilijk om erover te oordelen, er is nog nooit bewijs voor geweest iig. Het was echter wel een ontzettend gave ervaring. De tijgers zitten vast aan een ketting in de Tiger Canyon en dan krijg je een gids mee die foto's van jou met de tijgers gaat maken. Het is heel bizar, (en spannend: kijk hoe groot die 2e tijger op de foto's is!) om zo dicht bij deze prachtige beesten te zijn. Daarna nog met wat kleinere tijgers op de foto's geweest en je kon op de foto tijdens het melkvoeren. Al met al een beetje een ervaring met dubbele gevoelens. Daarna hebben we nog een bezoek gebracht aan de Bridge over the River Kwai, gebouwd door krijgsgevangen uit WO II (meer wijsheid op wikipedia), maar daar was het vooral heel erg druk.

Vanuit Bangkok zijn we toen naar Chiang Mai gegaan in het noorden. Nachtbus van 12 uur gepakt na veel gedoe. Chiang Mai staat bekend om zijn tempels (die we dus hebben bekeken) en 'trekking' activiteiten. Wij hebben een dagtrip gedaan met een ritje op een olifant (heel gaaf!), raften, een beetje door de jungle banjeren en een bezoek aan een authentieke 'hilltribe', die echter auto's en televisie hadden... We hebben ook nog de bekerfinale gekeken bij een kroeg van een Nederlander met bitterballen en kroketten op het menu. Heel bizar midden in Thailand, maar niet minder lekker!

De volgende bestemming was Laos, Houy Xai om precies te zijn. Na een vrij soepele grensovergang en geen scams met visa waar we over hadden gehoord kwamen we na een boottochtje van twee minuten over de rivier aan. In Houy Xai is vrijwel niks te beleven, behalve dat de Gibbon Experience hiervandaan vertrekt. Op deze tour ga je op zoek naar zeldzame gibbons in het Bokeo oerwoud, terwijl je je al zippend (een touwtje met een katrol eigenlijk) door het bos verplaatst. Echt een aanrader! De ziplines zijn vaak een meter of vijftig hoog, soms 600m lang en je hebt een fantastisch uitzicht. Geen gibbons gezien alleen, maar dat gebeurd zelden als ik iedereen zijn verhalen moet geloven. Slapen doe je in een boomhut op een meter of 70 hoogte, je had werkelijk een fantastisch uitzicht als je daar een regenwater douche nam! Wij deden echter een verkorte tour omdat we niet zoveel tijd hadden, en we werden in een gebied gedropt zonder andere mensen, zonder dat dat eigenlijk erbij gezegd was. Klein smetje op een verder fantastische ervaring. Wat ook nog wel grappig was is dat het inmiddels Lao New Year was, en we de ochtend dat we terug gingen een lunch kregen bij wat locals. Deze waren echter al vrolijk Beerlao en locale whiskey aan het drinken, dus konden we niet weigeren en zaten we om 12 uur alweer aan de drank. De chauffeur die ons kwam ophalen deed uiteraard vrolijk mee.

De traditie met nieuwjaar hier is dat je elkaar nat gooit met water op straat. Nou de eerste dag waren we gewaarschuwd en was het nog wel leuk, maar toen we echter net gedouched na de Gibbon Experience een tuktuk naar het busstation namen en ze het nodig vonden om verf over ons heen te gooien was de lol er snel af. De bus gepakt naar Luang Prabang en daar hebben we het nieuwjaar eigenlijk voortgezet, op een goede manier. Er was een enorme optocht in de straat met open trucks en platte karren en heel veel mensen langs de kant die elkaar natgooiden. Wij gingen eigenlijk even kijken alleen, maar even later hadden we een Europees front en twee emmers gevonden en hebben we wraak genomen op iedereen die ons de afgelopen dagen had natgemaakt. Vooral tuktuks, scooter rijders, droge mensen en auto's met een open raam moesten het ontgelden.

Luang Prabang dus, heel relaxt stadje aan de Mekong rivier met allemaal restaurantjes en veel tempels. Het was er alleen zo heet (40 graden plus), dat we overdag niks konden doen, behalve water gooien met nieuwjaar. Nog een dappere poging gedaan om de tempel op de berg te beklimmen, maar dat was eigenlijk ook absoluut geen doen.

Na twee dagen Luang Prabang alweer verlaten (we hadden een strak schema) voor Vang Vieng: the place to be in Loas voor het 'tuben'. Komt erop neer dat iedereen in een rubberband de rivier afgaat en onderweg zijn er allemaal kroegen waar je stopt om te drinken en te feesten. Alleen stond er bij ons geen water in de rivier, kon je dus niet tuben en hebben wij het maar gewoon bij bier drinken en feesten gehouden bij het beginpunt. Ook niet vervelend. Hele leuke tijd gehad eigenlijk en veel leuke mensen ontmoet. Je ging gewoon op een bankje aan het water zitten en er kwamen de hele dag de meest uiteenlopende figuren voorbij, fantastisch.

Na een paar dagen konden onze lichamen dit slopende ritme niet meer aan en werd het tijd om naar Vientiane te vertrekken. Dit is de hoofdstad van Laos, maar eigenlijk is er niks te beleven. We waren er daarom maar een dag en hebben een beetje tempels gekeken in de hitte. 's Avonds leuk wat drinken ergens was er niet bij.

De volgende dag vlogen we, heel backpackers vriendelijk idd, naar Siem Reap in Cambodja. De grootste attractie hier is Angkor Wat, een fantastische hindoeistische tempel en het symbool van Cambodja. In de omgeving zijn nog veel meer oude tempels en ruines van de stad Angkor Thom te zien. We hadden een eigen tuk tuk driver gehuurd die ons de hele dag rondreed en na een tempelbezoek klaarstond met koud water, prima geregeld. We hebben uiteindelijk twee dagen rondgekeken, maar we hadden er nog makkelijk een derde dag aan toe kunnen voegen als we alles hadden willen zien. Hoewel we vroeg begonnen, de tweede dag met een zonsopgang boven Angkor Wat om vijf uur, was het echter puur veertig graden plus met een superhoge luchtvochtigheid. Vanaf acht uur 's ochtends liep het zweet al vrolijk alle kanten uit. Dus na twee dagen zweten hadden we het wel een beetje gezien, en de tempels gaan op een gegeven moment allemaal een beetje op elkaar lijken. Hoe mooi alles eigenlijk ook is.. Volgens de eigenaar van ons guesthouse kwamen in de maanden april en mei eigenlijk alleen de echte diehard reizigers naar Cambodja, omdat het gewoon echt niet uit te houden is. Dat hebben we maar opgevat als een compliment..

Verder was Siem Reap een leuke stad om 's avonds op stap te gaan, met een pub street waar het elke avond van de week raak is. De dag van onze zonsopgang bij Angkor Wat stelde onze tuk tuk driver voor om de zonsondergang te bekijken bij het floating village. Naja, prima dachten wij. Het kostte echter 23 dollar (een vermogen in Cambodja) voor een boottochtje daarheen over de 'rivier'. Het was echt een vieze bruine stroom zandwater, ik spring nog liever het Stet in! Uiteindelijk aangekomen bij het meer en het bijbehorende dorpje, werden we afgezet bij een winkeltje waar we zo ongeveer verplicht werden om eten te kopen voor de locale school. Daar hadden we geen trek in, niet op die manier, en we stonden erop dat we ergens anders heengingen. Nou we werden afgezet bij een combinatie van een markt, restaurant en krokodillen farm. En het was een pure aanfluiting. Langs de kant dreven Vietnamese bedelaars in 'bootjes' waarin ze slangen om de nek van hun baby's en kinderen hingen om zo geld te kunnen vragen voor een foto. De 'krokodillenfarm' was een gat in de grond waar twintig krokodillen op elkaar lagen, bijna zonder water en tussen de lege flesjes en blikjes.. De zonsondergang was nog wel heel mooi, maar wij waren er eigenlijk al klaar mee.

Na een aantal dagen was het tijd om naar Phnom Penh te gaan, de hoofdstad van Cambodja en bekend van de Killings Fields. Jullie kennen waarschijnlijk het verhaal van Pol Pot en de Rode Khmer wel (25% van zijn eigen bevolking vermoord in 4 jaar tijd!), anders verwijs ik door naar wikipedia om epistel-technische redenen. Mensen die gearresteerd werden gooide hij in speciale gevangenissen, zoals de S-21 prison in Phnom Penh, en werden daarna gedeporteerd naar 'killings fields' om daar gedood en begraven te worden. Deze twee dingen hebben we bezocht en dat was in een woord gewoon echt heel erg indrukwekkend.

We begonnen bij de Killings Fields van Choeung Ek, waar eigenlijk niks meer van overeind staat. Daarom is het best wel moeilijk om er een goed beeld bij te krijgen. Gelukkig was er een goede audio guide, die een hoop verduidelijkte van de verschrikkelijke dingen die hier gebeurden. Er zijn waarschijnlijk rond de 20.000 mensen hier vermoord, en om kogels te sparen gebruikten ze scheppen, zwaarden en alles wat ze konden vinden eigenlijk. Er staat ook een boom naast een massagraf met alleen maar kinderen, waartegen ze deze kinderen gewoon doodsloegen.. Echt ontzettend bizar en moeilijk voor te stellen. Het is heel stil en rustig op deze plek en je loopt een route langs allemaal massagraven. Als het geregend heeft komen er nog geregeld botten en tanden aan het oppervlakte in deze kuilen. Verder heb je nog de Three of Magic: hierin hingen boxen met harde muziek om te voorkomen dat mensen het geschreeuw zouden horen van degenen die vermoord werden.. Er staat ook een grote herdenkings stupa (toren), waarin een soort van kast staat met 9000 schedels van de slachtoffers die je aankijken. Heel apart om te zien.

Daarna gingen we naar de S-21 prison (Tuol Sleng Museum). Hier gooide de Rode Khmer hun willekeurige arrestanten in, Pol Pot was nogal paranoia, om ze vervolgens te beschuldigen van spionage voor de CIA/KGB. Door martelen werd dit bekend en vervolgens werden deze 'gevangen' naar de Killing Fields gebracht om gedood te worden. De gebouwen staan er nog wel, maar in de meeste ruimtes zijn exposities gevestigd met foto's. Van de gevangenen, van gemartelde mensen, dode personen en getekende situaties van bijvoorbeeld de martel methodes. Heel bizar om te zien ook weer..

Verder vond ik Phnom Penh een beetje een stinkstad. Het riool was open op veel plaatsen, overal ratten op straat door het vuilnis en het stonk gewoon op veel plaatsen. Je had er ook niet een centrale plek waar alle backpackers zaten zoals in Siem Reap, dus leuk op stap gaan zat er ook niet in.

Daarna hebben we een vlucht genomen (strak tijdschema!) naar Bangkok, waar we nu al twee dagen zijn. Beetje kleren etc. gekocht alvast en genoten van de kroegjes op Khao San Road. We vertrekken over een uur met de bus richting Koh Phagnan, waar we de bekende full moon party zullen bezoeken!

De planning voor de laatste maand is nog een beetje vaag, maar het idee is om rustig te eilandhoppen naar Maleisie en daar via Kuala Lumpur naar Singapore te reizen. Een maandje nog maar idd, we komen al bijna naar huis.. Op twee juni kan je ons van het vliegveld halen als je echt niks beter te doen hebt.

Het uploaden van de foto's gaat wederom moeizaam en het gaat me ook niet lukken om dat nog te fixen. Hij zit nu bij de foto's van Angkor Wat geloof ik. Ik zal proberen van de week de rest erop te zetten!

Nou dit was het weer voor voorlopig!

Hier nog een link van de foto's voorlopig:

https://picasaweb.google.com/100760027930117510611/Bangkok2Bangkok?authuser=0&authkey=Gv1sRgCMad8sLKod2zeg&feat=directlink